எங்கே போகிறோம்

 

எங்கே போகிறோம்?

எதை நோக்கிப் போகிறோம்?

எதற்காகப்  போகிறோம்?

ஏன் போகிறோம்?

இதற்கெல்லாம்  விடை

பிறைவிக் கடலைத் தாண்டுவதுதான் என்பர்.

 

வாழ்க்கை என்பது ஒரு கடல் என்றால், இதில் கரை ஏது?

மரணம் தானோ?

உணர்ச்சி உடல் என்ற துடுப்புகள் மட்டும்

வாழ்க்கை என்ற கடல் அலைகளை எதிர்கொள்ளுமோ?

 

உள்ளம் என்ற பாய்மரக் கப்பல்,

காலம் என்ற காற்றுடன் சேர்ந்து,

பகுத்தறிவு என்ற காந்த கருவி வழி காட்ட,

வாழ்க்கைக்  கடலைக் கடக்கும் மாலுமிக்குக் கரை எங்கே?

 

காலம் காலமாகக் காலத்தைக் கடந்து வந்தவர்கள்,

கரை தெரியாமல் கனவு கண்டு, கற்பனையால்

கண்டுபிடித்த கண்ணுக்குத் தெரியாத

கலங்கரை விளக்குதான் "கடவுள்" என்று சொல்லிக்கொண்டு

காலம் கடத்தினார்களா?

இல்லை!

பிறப்பு, இறப்பு, மறுப்பிறப்பு, மரணம் என்று

கழன்று ஓடும் ஒரு சகடு தானா வாழ்க்கை!?

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

நான் யார்?

  இப்போது என் வயது   தொன்னூறு ஆகிறது. நான் தமிழ் மொழி கற்று தேர்ந்த வல்லவன் அல்ல. அதுவில்லாமல் என் தாய் மொழி கன்னடம். தமிழ் நாட்டின் கோவை மாவட்டத்தில் உள்ள கோபிசெட்டிபாளையம் என்ற ஊரில் பிறந்து வளர்ந்தேன். என் பெற்றோரின் 14 குழந்தைகளில் 12 வதாக பிறந்தேன். ஏழாம் வகுப்பு வரையில்தான் தமிழில் கற்றேன்.   பிறகு வடமொழி சம்ஸ்க்ரிதம் சிறப்பு மொழியாகத்தேர்ந்து எடுத்தேன். S. S. L. C. வரையில் பள்ளியில் படித்தேன். பிறகு கல்லூரி வாயில் நுழையக்கூடிய வாய்ப்பு இல்லை. 1947-இல் வயிற்று ப் பிழைப்புக்கு பம்பாய் நகரம் சென்றேன். கப்பல் கட்டும் தொழில் கற்று தேற்ச்சி பெற்றேன்.   பிறகு டில்லி தலை நகரத்தில் கப்பல் படை தலைமை அலு-வலகத்தில் 30 வருடம் சேவை செய்தேன். சிறுவனாக இருக்கும் போது தமிழ் மொழியில் மிகுந்த ஆர்வம் உண்டு. கல்கி, கலைமகள், அமுத சுரபி போன்ற பத்திரிகைகளை படிப்பதில் ஆவல். மா போ சி, கிருபானந்த வாரியார், கி. ப. ஜகந்நாதன், நாமக்கல் கவிஞர் போன்ற பல தமிழ் அறிஞர்களின் சொற்பொழிவுகளை கேட்க வாய்ப்பு கிட்டிற்று. வடநாட்டுக்கு சென்ற பின் தமிழ் மொழியில் கவிதைகளையோ கட்டுரைகளையோ படிக்க அல்லது அறிஞர்கள
Read more

என் தாய்

Image
                                                           என் தாய்  1. உனக்கு இருபது வயது ஆகும் முன்பே எனக்கு உயிர் தந்தாய். பத்து மாதம்      சுமந்து இவ்வுலகில் பிறக்க வைத்தாய். 2. உன் பாலூட்டி வாழ்க்கையின் என் முதல் பசியை தீர்க்க வைத்தாய்.       கிழிந்த துணித்தொட்டியில் படுக்க வைத்து தூங்க வைத்தாய்.  3. என்னை சுமந்த உன்னுடன் விதி விளையாடி நான் பிறந்த ஒரே வருடத்தில்      கணவனை இழந்தாய். விதவைத்தாய் என்று  உலகத்தோரிடம் கேலிப்     பெயர் பெற்றாய்.  ஆனால் தந்தையாகவும் தமயனாகவும் என்னைப்     போற்றி வளர்த்தாய்.  4. ஏழையின் பணமுடை இருப்பினும் பாட்டும் நாட்டியமும் கற்பிக்க     வைத்தாய். பள்ளியில் பேச்சுப் போட்டியில் கலந்து கொள்ள பயிற்சி     அளித்தாய்.  5. பரிசுக் கோப்பையுடன் வீட்டில் நுழைந்த போது என்னை உச்சி முகர்ந்து     நீ பூரித்தாய். 6. எச்சிரமும் பாராமல் மூச்சுத்திணற மிதி வண்டியின் பின் ஓடிவந்து நான்      முன்னேறுவதைக் கண்டு மனம் மகிழ்ந்தாய்.  7. தனக்கு காச நோய் இருப்பினும் காசு, பணம் பார்க்காமல் என் கல்லூரி     படிப்பின்  செலவை செய்தாய்.  8. வறுமை இருப்பினும் பொறுமையுடனும், பரிமையுடனும்
Read more

சிதைந்த சிந்தனைகள்

  நான் யார் என்ற கேள்வியை, என் மனதை நானே கேட்டுக்கொண்டேன் பதில்   "நீ ஒரு எண்ணங்களை எண்ணத்தெறியாத எழுத்தாளன், சிற்பக்கலை கற்காத சிற் பி, ஓவியம் வரையாத ஓவியன், மணல் மேடுகள் தெரியாத மாலுமி, கலங்கரை காணாத கப்பலோட்டி, ஆண்டவனை அறியாத அறிஞன், பக்தி என்னவென்று தெரியாத பக்தன், வழி தெரியாது நடக்கும் வழிப்போக்கன், கற்பனை அறியாத கவிஞன், சிந்திக்க தெரியாத சிந்தனையாளன்"
Read more